اولین «گورستان اتمی» جهان در این کشور ساخته می‌شود
تاریخ انتشار: ۶ شهریور ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۵۶۳۸۵۰
اونکالو در فنلاند، مکانی است که از سال ۲۰۲۵ به بعد، حتی یک انسان هم در ۱۰۰ هزار سال آینده گام به آنجا نخواهد گذاشت.
به گزارش خبرآنلاین، در چند سال آینده، فنلاند شروع به ذخیره سوخت هسته‌ای مصرف شده در زیرزمین اونکالو خواهد کرد. جایی که برای هزاران سال دست نخورده باقی خواهد ماند. اریکا بنکه تجربه‌اش از دیدار از این سایت را نقل کرده است:
من همیشه در مسیر انجام مصاحبه‌ها خوشحال هستم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
فنلاند در آستانه تبدیل شدن به اولین کشوری است که زباله‌های سوخت هسته‌ای مصرف شده را برای مدت زمانی طولانی در اعماق زمین دفن خواهد کرد.
اریکا بنکه در ادامه نوشت:« من در آستانه بازدید از اولین سایت ذخیره دائمی سوخت هسته‌ای مصرف شده در جهان هستم. همانطور که در جاده‌ای خالی در جنوب غربی فنلاند رانندگی می‌کنم، تصور می‌کنم که این منطقه روستایی با درختان کاج بزرگ و چشم‌اندازی کارت پستالی، هزار سال دیگر، یا ده هزار سال دیگر چه شکلی خواهد بود.
یا در آن زمان انسانی در این خانه‌های زیبا زندگی خواهد کرد؟ اگر بله، به زبان فنلاندی صحبت می‌کنند؟ آیا فقط یک زبان خواهند داشت؟ و آیا از خطر بالقوه‌ای که در دل زمین زیرپایشان در اونکالو نهفته است، اطلاعی دارند؟»
فنلاند پیشگام در دفن زباله‌های هستهایدرحال حاضر درسراسر کشورهای دنیا، میله‌های سوخت مصرف شده نیروگاه‌های هسته‌ای، در انبارهای موقتی نگهداری می‌شود و فنلاند اولین کشوری است که درنظر دارد تا اقدامی که به نظر راه‌حلی دائمی می‌رسد را پیاده‌سازی کند. در دو تا سه سال آینده، این پروژه آغاز خواهد شد و ضایعات به شدت رادیواکتیو، بعد از قرار گرفتن در سیلندرهای چدنی و مسی و محصور شدن در خاک رس بنتونیت، در اعماق صخره‌ای در اونکالو دفن خواهند شد.
زمانی که تلفنی با مردم در اونکالو صحبت می‌کردم، از دور اضطرابی حس نمی‌کردم ولی الان که شخصا به اینجا آمده‌ام، می‌ترسم. میزبانم که یکی از کارمندان شرکت پوسیووا ( کمپانی‌ای که این سایت را اداره می‌کند) است، ویدیویی ایمنی را به ما نشان داد و همین کمی مرا آرام کرد. من این ویدیو را همراه با دیگر بازدیدکنندگان که برای یک شبکه تلویزیونی آلمانی کار می‌کنند تماشا کردیم.
در این ویدیو توصیه می‌شد که از گروه جدا نشویم و درمواقع اضطراری، دستورالعمل‌های راهنما را انجام دهیم. به بازدیدکنندگان تاکید می‌شد که این سایت، یک سایت ساخت و ساز فعال است؛ در نتیجه باید مراقب وسایل نقلیه و ماشین‌آلات باشیم و در صورت بروز آتش‌سوزی، همراه با راهنما به نزدیکترین پناهگاه برویم.
در بخش دیگری از ویدیو گروهی از مردم را می‌بینیم که با آرامش تمام وارد یک محفظه ضدحریق با منبع اکسیژن اختصاصی می‌شوند و به محض ورود به مخزن، راهنما یک بطری آب به همه می‌دهد و همه چیز منظم به نظر می‌رسد.
از یوهانا هانسن، یکی از راهنماهایمان که مسئول تحقیق وتوسعه کمپانی پوسیوا است پرسیدم:« آیا تا به حال در سایت، مورد اضطراری پیش آمده؟»
او با لبخند گفت:« فقط یک بار، آن هم زنگ خطری بود که به اشتباه به صدا درآمده بود.»
برای یک لحظه احساس ترس می‌کنم. من حالا در جایی ایستاده‌ام که از سال ۲۰۲۵ به بعد، حتی یک انسان هم برای ۱۰۰ هزار سال بعد گام به آنجا نخواهد گذاشت.
ورود به محیط اونکالودر ابتدای روز ماجراجویی، از ما خواسته شد تا وسایل ایمنی را به تن کنیم: یک جلیقه به رنگ زرد براق، چکمه‌های ضد آب، یک کلاه ایمنی با گیره و یک کمربند با یک چراغ قوه. به هریک از ما یک بسته کوچک داده شد که ما را برای پانزده دقیقه از گازهای مربوط به آتش‌سوزی ایمن نگاه می‌داشت. از شنیدن اینکه کلاه‌های ایمنی ما دارای دستگاه ردیاب است، احساس آرامش کردم و خیالم راحت شد که افرادی دراتاق کنترل برروی سطح زمین، دقیقا می‌دانند که من در کجای تونل قرار دارم.
با این فکر اطمینان‌بخش، از دروازه امنیتی گذشته و سوار ماشین شدم. راهنمای ما، سریع و بدون مکث وارد تونل خدمات شد و در یک لحظه همه چیز کاملا تاریک شد.
پانزده دقیقه طول کشید تا به ایستگاه خدمات اونکالو که در ۴۳۷ متری زیر سطح زمین قرار دارد برسیم. همانطور که تونل ۴.۵ کیلومتری را طی می‌کردیم، علائم راهنمایی و رانندگی متعددی، از جمله حداکثر سرعت ۲۰ کیلومتر را می‌دیدیم. در فواصل معین، نشانه‌های سبزی هم روی دیوارهای تونل به چشم می‌خورد که نشان می‌داد چقدر از سطح زمین فاصله گرفته‌ایم.
ماجرا کمتر از آن چیزی که فکر می‌کردم ترسناک بود. به نظرم آنچه باعث آرامشم می‌شد، این بود که می‌دیدم که تنها نیستیم. تونل کاملا باریک و مخصوص عبور تنها یک وسیله نقلیه بود ولی در گوشه و کنار ماشین‌ها و کامیون‌های متعددی را می‌دیدیم که این حس را می‌داد که در حال عبور از یک محل ساخت و ساز شلوغ هستیم، با این تفاوت که شبیه یک غار است.
ما خیلی زود به ایستگاه خدمات رسیدیم: اتاقی بزرگ و پرنور که سنگ‌های خردشده زیادی زیر پاهایمان بود. ماشین‌آلات سنگین متعدد و محفظه‌های بزرگی مملو از مصالح ساختمانی در آنجا به چشم می‌خورد. چند مرد آنجا مشغول به کار بودند.
اوضاع به شکل حیرت‌آوری طبیعی به نظر می رسید: افراد جوری کار می‌کردند که انگار در یک کارخانه روی سطح زمین مشغول به کارند. دمای هوا مطلوب و ۱۴ درجه سانتیگراد بود و هوا کاملا تمیز به نظر می‌رسید. سیستم تهویه نصب شده، به نحوی کار می‌کرد که هیچ خبری از گرد و غبار و رطوبت نبود.
راهنما به ما توضیح داد که چطور کپسول‌های حاوی زباله‌های هسته‌ای از طریق یک بالابر که مستقیما ازسطح زمین می‌آیند، به اینجا می‌رسند. ما نمی‌توانستیم شفت آسانسور را ببینیم؛ چون هنوز درحال ساخت بود ودر حال حاضر با یک درب بزرگ که روی آن دوعلامت X بزرگ قرمزرنگ نقش بسته بود، پوشیده شده بود.
زمانی که سوخت مصرف شده در اینجا ذخیره می‌شود، قوطی‌ها از محوطه فرود آسانسور، به سمت یک تونل پائین‌تر حمل می‌شوند و در آنجا وسایل نقلیه رباتیک آنها را برداشته و به سوراخ‌های رسوب‌گذاری عمودی که محل استقرار دائمی قوطی‌هاست حمل می‌کنند.
به ما نمایشی از این تونل نهایی نشان داده شد. ورودی آن به مراتب تاریک‌تر از بخش خدمات بود و کف آن ناهموار و مرطوب و در بخش‌هایی گل‌آلود بود. دیوارها سنگ‌های بستری هستند که زیر نور چراغ قوه‌ها می‌درخشیدند.
من متوجه شدم که یک کابل کوچک صورتی رنگ را که دوربینم را به میکروفن متصل می‌کرد، گم کرده‌ام و برگشتم تا آن را پیدا کنم. در آن لحظه، واقعا ترسیدم.
من در یک تونل تاریک که قرار است در آن سوخت‌های هسته‌ای برای هزاران سال انبار شوند، تنها بودم.
در نقطه‌ای ایستاده بودم که از سال ۲۰۲۵ به بعد، هیچ انسانی برای صدهزار سال در آن گام نخواهد گذاشت. این به وضوح نشان می‌دهد که زندگی ما چقدر کوتاه است. به این فکر می‌کردم که زندگی و عمر من در مقابل ۱۰۰ هزار سال چقدر کوتاه است. به سی سال قبل برگشتم که در کوه‌های آلپ اسکی می کردم و مه سنگینی منطقه را پوشانده بود، در حدی که جهت بالا و پائین مشخص نبود. این اولین نگاه بهت‌آلود من به این موضوع بود که وقتی که ما با قدرت زمین روبرو می‌شویم، تا چه حد شکننده‌ایم و بستر اونکالو دومین مواجهه من با این حقیقت بود.
منبع: bbc
منبع: فرارو
کلیدواژه: سوخت هسته ای قیمت طلا و ارز قیمت موبایل سوخت هسته ای مصرف شده هسته ای زباله ها سطح زمین هزار سال
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۵۶۳۸۵۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
اولین پهپاد پاک‌کننده نقوش گرافیتی در جهان آغاز به کار کرد
این پهپاد جدید می‌تواند برای پاک کردن نقوش گرافیتی از مکان‌های صعب‌العبور مانند دیوارهایی که در ارتفاع بالا هستند و پل‌ها استفاده شود.
به گزارش ایسنا، وزارت حمل و نقل ایالت واشنگتن(WSDOT) اعلام کرده است که نسل جدیدی از پهپادهای پاک کننده نقوش گرافیتی را استفاده خواهد کرد. پهپادهای جدید که با اصلاح پهپادهای آب پاش فعلی ساخته شده‌اند، می‌توانند نقوش گرافیتی را در مکان‌های صعب العبور پاک کنند.
به نقل از آی‌ای، این پهپادهای جدید بخشی از نبرد بزرگتر وزارت حمل و نقل واشنگتن برای مبارزه با گرافیتی است. به همین منظور، دولت در ماه مارس سال جاری یک لایحه یک میلیون دلاری برای این منظور تصویب کرد.
این برنامه دو بخش دارد. هدف بخش اول ارتقاء دوربین‌های ترافیکی برای شناسایی آسان‌تر افرادی است که در امتداد جاده‌ها نقاشی‌های گرافیتی می‌کشند.
بخش دوم این لایحه آزمایش روش‌های نوآورانه برای حذف گرافیتی در مکان‌های مرتفع را پیشنهاد می‌کند. اگر پهپادهای این وزارت موفقیت‌آمیز عمل کنند، ممکن است دیگر شهرداری‌ها در سراسر ایالات متحده نیز آنها را به کار بگیرند.
پهپادهای ضد گرافیتی
این ایالت به شدت به راه حل‌های نوآورانه برای حذف گرافیتی نیاز دارد. پهپادهای جدید می‌توانند تغییر دهنده بازی باشند.
وزارت حمل و نقل ایالت واشنگتن توضیح می دهد که در حال حاضر، ایالت واشنگتن در سال ۲۰۲۳ حدود ۸۱۵ هزار دلار برای حذف نقوش گرافیتی در سراسر ایالت هزینه کرده است. این هزینه شامل هزینه تجهیزات و کارمندان می‌شود که در حدود ۱۰ هزار و ۳۰۰ ساعت کار کردند.
با وجود این تلاش‌ها، کارمندان وزارت حمل و نقل ایالت واشنگتن تنها توانستند ۷۰۰ هزار فوت مربع گرافیتی را در امتداد بزرگراه‌های خود حذف کنند. اما این فقط یک قطره در اقیانوس بود، زیرا گرافیتی‌های جدید به صورت روزانه در سراسر ایالت ظاهر می‌شوند.
کامیون‌های تخصصی به نام UBIT، برای گرافیتی‌هایی که به سختی در دسترس هستند مورد نیاز است. این کامیون‌ها تقاضای زیادی دارند و ما شش دستگاه از آنها را برای پوشش استان داریم. آنها معمولا برای تعمیر و نگهداری پل و کارهای بازرسی با اولویت بالاتر رزرو می‌شوند.
پهپاد جدید زاییده فکر مایک گوگر(Mike Gauger)، یکی از اعضای خدمه تعمیر و نگهداری منطقه تاکوما در وزارت حمل و نقل است. با این حال، از آنجایی که هیچ پهپادی برای این منظور وجود ندارد، گاگر و تیمش مجبور به بداهه‌سازی شدند.
بنابراین، گاگر با شرکتی به نام آکوییلاین(Aquiline) تماس گرفت که پیشتر پهپادی تولید کرده بود که عملکرد مشابهی را انجام می‌داد. این پهپاد که اندور(Endure) نام دارد به طور ویژه برای تمیز کردن پنجره‌ها و سقف‌ها طراحی شده است.
با استفاده از این ربات به عنوان اسکلت، کارکنان پهپاد خود را برای وظایف ضد گرافیتی تطبیق دادند. اولین تلاش با شکست مواجه شد اما تلاش‌های بعدی موفقیت کامل را نشان دادند.
مدل فعلی از یک نازل اسپری برای اعمال رنگ استفاده می‌کند که از قوطی رنگ روی زمین تهیه می‌شود. این تنظیمات پهپاد را قادر می‌سازد تا به مکان‌های صعب العبور مانند دیوارهای بلند و حتی پل‌ها دسترسی پیدا کند.
کارکنان در حال حاضر در حال آموزش برای پرواز هواپیماهای بدون سرنشین هستند.
یک اپراتور روی زمین می‌تواند پهپاد را در هر جایی که شلنگ متصل به آن برسد قرار دهد. این کار می‌تواند باعث تسریع نقاشی روی گرافیتی دیوارهای بلند، پل‌ها و روگذرها شود.
بر اساس این آزمایش امیدوارکننده، کارکنان تعمیر و نگهداری بزرگراه در واشنگتن اکنون در یک برنامه آزمایشی در مورد پهپادهای جدید آموزش می‌بینند. آزمایشات میدانی امسال، عمدتا در تاکوما و المپیا انجام خواهد شد.
اگرچه هواپیماهای بدون سرنشین امکان دسترسی به مناطق دشوار قبلی را برای خدمه فراهم می‌کنند، اما ممکن است موانع متعددی همچنان وجود داشته باشد که می‌تواند مانع از آزمایش شود. برای مثال از نظر قانونی، پهپادها را نمی‌توان بر روی خطوط فعال ترافیک به پرواز درآورد.
انتهای پیام
گزارشگر قديمى راديو دار فانى را وداع گفت